İlk oyuncağımızı yaptık, sevdik, çıldırdık – Dev Çıngırak

Babam ilham geldiği zaman engel tanımaz, ceviz kabuğu, dondurma çubuğu, kağıt, karton… bir malzeme bulup hemen bir oyuncak yapıverir.  ‘Biz kendi oyuncağımızı kendimiz yapardık’  der. Çocuk yaşında yaptıklarını anlatınca ağzım açık dinler ve her dinlediğimde çok özenirdim.  Genlerden midir, yoksa hep bu üretkenliği görerek büyüdüğümden midir bilmiyorum,  babamın yaptığı o oyuncaklar kadar ilginç ve profesyonel şeyler olmasa da, bende anne olunca oğlumla oyuncak yapmaya başladım. Kendi yaptığımız oyuncakları oynamanın zevki, mağazadan satın aldıklarımızla kıyaslanamaz bile.

"Çocuklarla oyuncak yapma" aktivitesi ile,

·    Aslında atılacak olan malzeme, işe yarar bir şeye dönüştürülerek, çocuklara farklı bakış açıları ve farklı düşünme yetenekleri kazandırılıyor. 

·         Farklı malzemelerin birleşimiyle oluşan şeyin oynanacak olması, aktiviteyi cazip hale getiriyor.

·         El becerileri geliştiriliyor.

·         En önemlisi birlikte kaliteli ve eğlenceli zamanlar geçiriliyor. 

      Böyle güzel sonuçları olan bu aktivite büyük oğlumla sürekli yaptığımız bir şeydi. Karton ruloları, kutuları, biriktirdiğimiz şişe kapaklarını… dönüştürüp, oynadıktan sonra atardık. Sanırım oğlumun şimdi, eline ne geçse işe yarar bir şey yapmaya çalışması, sokakta gördüğü güzel bir taş, bir dal, bir kozalak toplayarak gezmesi bu yüzdendir sanırım.

Bizim ailenin minik üyesi 7 aylık olduğuna göre onunla da bu aktivitelere başlayabiliriz diye düşündük. Üstelik bu sefer 8 yaşındaki asistanım bu konuda bir hayli deneyimli.

Bebeğimin çevresinde bulduğu ve içinde azıcık su kalmış şişeyle oynadığını görünce, bu şişeyi onun için daha eğlenceli bir hale getirmek istedim ve ortaya bu oyuncak çıktı.

Dev Çıngırak Yapımı

Bebekler 5. Aylarından itibaren sebep-sonuç ilişkisi kurmaya başlarlar. Çıngırak gibi vurunca ses çıkaran, çekince hareket eden, dokununca dönen, etkiye tepki veren oyuncaklarla oynamaları sebep-sonuç ilişkilendirme yeteneklerini geliştirir.

Gerekli Malzemeler

·         1 adet 5 litrelik plastik su şişesi

·         Pinpon topları

·         Uzun ve renkli bir kurdele

·         Evde minik renkli ne varsa… düğmeler,  kapaklar, toplar, boncuklar….

(Biz renkli minik ponponlar, büyük simli ponponlar, Uzun renkli telleri ve birkaç et top kullandık)

Abisi, kardeşi için bütün malzemeleri şişeye atmaya çalışırken, kardeşi de şişeye her düşen malzemede kıkır kıkır güldüğü için, şişeyi 3-4 kere boşaltıp tekrar doldurduk.

Şişeyi en hızlı doldurma yarışması yaptık,

Sadece pinpon toplarını koyduğumuz şişeyi ters çevirip döndürerek en uzun süre topları şişe içinde döndürme yarışı yaptık… Yani oyuncağı önce bizim miniğin şaşkın bakışları eşliğinde abisiyle beraber oynadık. Sonra sıra ona geldi. Yere koyup tekmeledik, döndürdük, çıkardığı sesi dinledik, renkleri saydık, çok sevdik.

İlk olarak bizim minik, bu dev çıngırağı inceleyip, ona vurunca yada sallayınca ses çıkardığını keşfetti.

Sonra tutma yerine bağladığımız kurdeleden kaldırıp, kum torbası gibi havada tuttuğumuz oyuncağa vurduğunda, ileri gidip tekrar ona geleceğini keşfetti. Bol bol vurduk, hoşuna gitti.

Aynı tutuşla oyuncağı ileri geri salladığımızda yakalamaya çalışıp, yakalayınca çok mutlu oldu.

En zorunu sona bıraktık. Oyuncağı uzak bir noktaya, uzun kurdeleyi ise onun ulaşabileceği bir mesafeye koyduk. Oyuncağa ulaşması için, önce o kurdelenin ucuna ulaşması, sonrada çekmeyi akıl etmesi gerekiyordu. 4-5 hamle ile düşüne düşüne amacına ulaşmasını hayranlıkla izledik. Bebeğim, dev çıngırağına ulaşıp beklide hayattaki ilk başarma öykülerinden birini yaşıyordu, biz onu ‘aferin, başardın’ diye alkışlarken, o ise ‘benim için bebek oyuncağıydı abartmayın’ edasıyla evire çevire oyuncağını incelemeye başlamıştı bile….